خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ(۴۳)
 چشمانشان ذلیل و ترسان، ذلّت و حسرت آنها را فرا گرفته و از این پیش (در دنیا) با تن سالم به سجده خدا آنها را می خواندند (ولی اجابت نکردند)(۴۳)
 فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ(۴۴)
 (ای رسول، تو کیفر) مکذّبان و منکران قرآن را به من واگذار که ما آنها را از آنجا که نفهمند (و گمان نعمت کنند) به عذاب سخت در افکنیم(۴۴)
 وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ(۴۵)
 و آنها را مهلت دهم که البته کید من قوی و بسیار سخت است(۴۵)
 أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ(۴۶)
 آیا تو از کافران امت مزد رسالت خواهی که بار غرامتش بر آنها گران است؟(۴۶)
 أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ(۴v)
 یا آنکه از عالم غیب آگاهند تا از آنجا چیزی بر نویسند؟(۴v)
 فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَى وَهُوَ مَكْظُومٌ(۴۸)
 باز تو برای حکم خدای خود صبر کن و مانند صاحب ماهی (یونس که از خشم در عذاب امت تعجیل کرد) مباش که (عاقبت پشیمان شد و در ظلمت زندان شکم ماهی افتاد و) به حال غم و اندوه (خدا را بر نجات خود) خواند(۴۸)
 لَّوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ(۴۹)
 که اگر لطف و رحمت پروردگارش در نیافتی با نکوهش به صحرای بی آب و گیاه در افتادی (و هلاک شدی)(۴۹)
 فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ(۵۰)
 باز (چون به درگاه حق نالید) خدایش برگزید و از صالحانش گردانید(۵۰)
 وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ(۵۱)
 البته نزدیک است که کافران به چشمان (بد) خود (چشم زخمت زنند و) از پایت در آورند، آن گاه که آیات قرآن بشنوند و (چون در فصاحتش حیرت کنند از شدت حسد) گویند که این شخص عجب دیوانه است(۵۱)
 وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ(۵۲)
 در حالی که این کتاب الهی جز ذکر و پند و حکمت برای عالمیان هیچ نیست(۵۲)


 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ الْحَاقَّةُ(۱)
 قیامت آن روز حق و حقیقت است (که حقوق خلق و حقایق امور در آن به ظهور رسد)(۱)
 مَا الْحَاقَّةُ(۲)
 آن روز حق و حقیقت چه (روز هولناک سختی) است؟(۲)
 وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ(۳)
 چگونه سختی و عظمت آن روز را درک توانی کرد؟(۳)
 كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ(۴)
 قوم عاد و ثمود آن روز کوبنده را تکذیب کردند(۴)
 فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ(۵)
 اما قوم ثمود به کیفر طغیان هلاک شدند(۵)
 وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ(۶)
 اما قوم عاد نیز به بادی تند و سرکش به هلاکت رسیدند(۶)
 سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَى كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ(v)
 که آن باد تند را خدا هفت شب و روز پی در پی بر آنها مسلط کرد که دیدی آن مردم گویی ساقه نخل خشکی بودند که به خاک در افتادند(v)
 فَهَلْ تَرَى لَهُم مِّن بَاقِيَةٍ(۸)
 آیا هیچ بینی که (دیگر به روزگار) از آنان اثری باشد؟(۸)

تعداد ختم ها تا کنون :   ۱    
صفحات خوانده شده از این ختم :   ۵۶۶    
صفحات باقی مانده از این ختم :   ۳۸