وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ(۹)
 و فرعون و اقوام پیش از او و مردم آن آبادیهای زیر و رو شده (یعنی قوم زشتکار لوط) به کفر و خطاکاری برخاستند(۹)
 فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً(۱۰)
 و با رسول پروردگارشان مخالفت کردند، خدا هم آنان را به عذابی سخت گرفتار ساخت(۱۰)
 إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ(۱۱)
 (شما مردم فرزندان نوحید که) ما چون طوفان دریا طغیان کرد شما را به کشتی نشاندیم (و نجاتتان دادیم)(۱۱)
 لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ(۱۲)
 تا آن (غرق کفار و نجات مؤمنان) را مایه پند و عبرت شما مردم قرار دهیم و لیکن گوش شنوای هوشمندان این پند و تذکر را تواند فرا گرفت(۱۲)
 فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ(۱۳)
 باز (به یاد آر) چون در صور (اسرافیل) یک بار بدمند(۱۳)
 وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً(۱۴)
 و زمین و کوهها را بر دارند و یک مرتبه همه را خرد و متلاشی سازند(۱۴)
 فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ(۱۵)
 آن گاه آن واقعه بزرگ قیامت واقع گردد(۱۵)
 وَانشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ(۱۶)
 و بنای مستحکم آسمان (از دهشت و عظمت) آن روز سست شود و سخت درهم شکافد(۱۶)
 وَالْمَلَكُ عَلَى أَرْجَائِهَا ۚ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ(۱v)
 و فرشتگان بر اطراف آسمان (منتظر فرمان حق) باشند و عرش پروردگارت را در آن روز هشت ملک مقرّب بر فراز سرشان (یا فراز سر مردم) بردارند(۱v)
 يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنكُمْ خَافِيَةٌ(۱۸)
 آن روز که (در پیشگاه حساب) شما را حاضر کنند هیچ کار از اسرار مخفی شما هم پنهان نخواهد ماند(۱۸)
 فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِيَهْ(۱۹)
 اما کسی که نامه اعمال او را به دست راستش دهند (با کمال نشاط و شادمانی و سربلندی به اهل محشر) گوید: بیایید نامه مرا بخوانید(۱۹)
 إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ(۲۰)
 من ملاقات این روز حسابم را اعتقاد داشتم (و در دنیا به گناه نپرداختم)(۲۰)
 فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ(۲۱)
 این چنین کس در عیش و زندگانی خوش خواهد بود(۲۱)
 فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ(۲۲)
 در بهشت عالی رتبه (ابدی)(۲۲)
 قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ(۲۳)
 که میوه های آن همیشه در دسترس (بهشتیان) است(۲۳)
 كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ(۲۴)
 (و خطاب رسد که) از طعام و شرابهای لذیذ و گوارای بهشتی هر چه خواهید تناول کنید، شما را گوارا باد، که این پاداش اعمال ایّام گذشته دنیاست که (بر امروز خویش) پیش فرستادید(۲۴)
 وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ(۲۵)
 و اما آن کس که کتاب عملش به دست چپ دهند (با کمال شرمندگی و اندوه) گوید: ای کاش نامه مرا به من نمی دادند(۲۵)
 وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيَهْ(۲۶)
 و من هرگز از حساب اعمالم آگاه نمی شدم(۲۶)
 يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ(۲v)
 ای کاش مرگ مرا از چنگ این غصه و عذاب نجات می داد(۲v)
 مَا أَغْنَى عَنِّي مَالِيَهْ ۜ(۲۸)
 (ای داد که) مال و ثروت من امروز به فریاد من نرسید(۲۸)
 هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ(۲۹)
 همه قدرت و حشمتم نابود گردید(۲۹)
 خُذُوهُ فَغُلُّوهُ(۳۰)
 (و خطاب قهر رسد که) او را بگیرید و در غل و زنجیر کشید(۳۰)
 ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ(۳۱)
 تا بازش به دوزخ در افکنید(۳۱)
 ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ(۳۲)
 آن گاه به زنجیری که طولش هفتاد ذراع است (به آتش) در کشید(۳۲)
 إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ(۳۳)
 که او به خدای بزرگ ایمان نیاورده(۳۳)
 وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ(۳۴)
 و هرگز مسکینی را بر سفره طعام خود به رغبت نخوانده است(۳۴)

تعداد ختم ها تا کنون :   ۲    
صفحات خوانده شده از این ختم :   ۵۶v    
صفحات باقی مانده از این ختم :   ۳v