وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ(۱۸۴)
 و از خدایی که شما و کفر پیشگان پیشین را آفریده بترسید (و خلاف امر او مکنید)(۱۸۴)
 قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ(۱۸۵)
 قوم شعیب در پاسخ او گفتند: تو را بی شک به سحر و شعبده مفتون کرده اند(۱۸۵)
 وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ(۱۸۶)
 و تو جز آنکه بشری هستی مانند ما هیچ گونه مزیّتی بر دیگران نداری و ما تو را (در دعوت نبوت) دروغگو می پنداریم(۱۸۶)
 فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ(۱۸v)
 اگر راست می گویی (که پیغمبر خدایی) قطعه ای از آسمان را بر سر ما فرود آور (تا تصدیق تو کنیم)(۱۸v)
 قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ(۱۸۸)
 شعیب گفت: خدای من بهتر بر (صدق دعوی من و کذب قول و زشتی) افعال شما آگاه است(۱۸۸)
 فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ(۱۸۹)
 باز او را تکذیب کردند و به عذاب سخت روز سایه بان (یعنی روزی که مردم از شدت گرما به سایه بانی پناه می بردند و باز از گرمی هلاک می شدند) گرفتار شدند که عذاب آن روز بسیار بزرگ و سخت بود(۱۸۹)
 إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(۱۹۰)
 همانا در این هلاک قوم شعیب نیز آیت عبرتی (برای دیگران) بود، و اکثر آنها ایمان نیاوردند(۱۹۰)
 وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(۱۹۱)
 و همانا خدای تو بسیار مقتدر و مهربان است(۱۹۱)
 وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ(۱۹۲)
 و این قرآن به حقیقت از جانب خدای عالمیان نازل شده(۱۹۲)
 نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ(۱۹۳)
 (جبرئیل) روح الامین (فرشته بزرگ خدا) آن را نازل گردانیده(۱۹۳)
 عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ(۱۹۴)
 و آن را بر قلب تو فرود آورده تا از عقاب خدا بترسانی(۱۹۴)
 بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ(۱۹۵)
 به زبان عربی فصیح(۱۹۵)
 وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ(۱۹۶)
 و (ذکر عظمت) این قرآن در کتب انبیاء پیشین مسطور است(۱۹۶)
 أَوَلَمْ يَكُن لَّهُمْ آيَةً أَن يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ(۱۹v)
 آیا این خود آیت و برهان روشنی (بر کافران) نیست که علماء بنی اسرائیل (از کتب انبیاء سلف) بر این قرآن آگاهند؟(۱۹v)
 وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَى بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ(۱۹۸)
 و اگر ما این کتاب (عربی) را بر بعض مردم عجم نازل می گردانیدیم(۱۹۸)
 فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ(۱۹۹)
 و آن رسول آن را (به زبان تازی) بر عجم ها قرائت می کرد آنان ایمان نمی آوردند (به این عذر که قرآن چون به زبان ما نیست ما فهم آن نکرده و اعجاز آن را درک نمی کنیم، اما شما قوم عرب با چه عذر ایمان نمی آورید؟)(۱۹۹)
 كَذَلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ(۲۰۰)
 ما این قرآن را این چنین در دل تبهکاران گذراندیم (و بر آنها به این کتاب اتمام حجت کردیم)(۲۰۰)
 لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّى يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ(۲۰۱)
 اما به این قرآن ایمان نمی آورند تا عذاب دردناک را مشاهده کنند(۲۰۱)
 فَيَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ(۲۰۲)
 که به ناگاه آن عذاب که سخت از آن غافلند به آنها فرا رسد(۲۰۲)
 فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ(۲۰۳)
 و آن کافران گویند: آیا بر ما مهلتی منظور می شود (تا زمانی از عذاب بیاساییم؟(۲۰۳)
 أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ(۲۰۴)
 آیا (اکنون که هنگام عذابشان نیست از تمسخر) عذاب و انتقام ما را به تعجیل می طلبند؟(۲۰۴)
 أَفَرَأَيْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ(۲۰۵)
 چه خواهی دید اگر ما چند سالی آنها را در دنیا متنعّم سازیم(۲۰۵)
 ثُمَّ جَاءَهُم مَّا كَانُوا يُوعَدُونَ(۲۰۶)
 سپس به عذابی که بر آنان وعده شده یکسر هلاک شوند(۲۰۶)

تعداد ختم ها تا کنون :   ۳    
صفحات خوانده شده از این ختم :   ۳v۵    
صفحات باقی مانده از این ختم :   ۲۲۹