وَقَالُوا مَا لَنَا لَا نَرَى رِجَالًا كُنَّا نَعُدُّهُم مِّنَ الْأَشْرَارِ(۶۲)
 و (اهل دوزخ با یکدیگر) گویند: چه شده که ما مردانی (مؤمن) را که از سفله و اشرار می شمردیم نمی بینیم؟(۶۲)
 أَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِيًّا أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصَارُ(۶۳)
 آیا (چون) ما آنها را (در دنیا) مسخره و استهزاء می کردیم (اینک به دوزخ در نیامده اند)؟ یا (آنها اهل دوزخ هستند و) چشمان ما بر آنها نمی افتد؟(۶۳)
 إِنَّ ذَلِكَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ النَّارِ(۶۴)
 این منازعه اهل آتش دوزخ محقق و حتمی است(۶۴)
 قُلْ إِنَّمَا أَنَا مُنذِرٌ ۖ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلَّا اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ(۶۵)
 بگو که من رسولی منذر (و ناصح) بیش نیستم و جز خدای فرد قهّار (که بر همه عالم غالب و قاهر است) خدایی نیست(۶۵)
 رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ(۶۶)
 آفریننده آسمانها و زمین و هر چه بین آنهاست، همان خدای مقتدر و بسیار آمرزنده(۶۶)
 قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِيمٌ(۶v)
 بگو آن (حکایت که از قیامت و اهل بهشت و دوزخ برای شما آوردم) خبر بزرگ عالم است(۶v)
 أَنتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ(۶۸)
 (و دریغا که) شما از شنیدن آن خبر بزرگ اعراض می کنید(۶۸)
 مَا كَانَ لِيَ مِنْ عِلْمٍ بِالْمَلَإِ الْأَعْلَى إِذْ يَخْتَصِمُونَ(۶۹)
 مرا بر فرشتگان عالم بالا که (در قضیّه خلق آدم یا غیر آن) خصومت و گفتگو داشتند علمی (پیش از وحی خدا) نبود(۶۹)
 إِن يُوحَى إِلَيَّ إِلَّا أَنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ(v۰)
 و به من وحی نمی رسد جز اینکه من با بیان روشن و آشکار (خلق را از عذاب خدا) بترسانم(v۰)
 إِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِّن طِينٍ(v۱)
 (یاد کن) هنگامی که خدایت به فرشتگان گفت که من بشری از گل خواهم آفرید(v۱)
 فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ(v۲)
 پس آن گاه که او را به خلقت کامل بیاراستم و از روح خود در او بدمیدم بر او به سجده در افتید(v۲)
 فَسَجَدَ الْمَلَائِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ(v۳)
 پس تمام فرشتگان بدون استثنا سجده کردند(v۳)
 إِلَّا إِبْلِيسَ اسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ(v۴)
 مگر شیطان که غرور و تکبر ورزید و از زمره کافران گردید(v۴)
 قَالَ يَا إِبْلِيسُ مَا مَنَعَكَ أَن تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِيَدَيَّ ۖ أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْعَالِينَ(v۵)
 خدا به شیطان فرمود: ای ابلیس، تو را چه مانع شد که به موجودی (با قدر و شرافت) که من به دو دست (علم و قدرت) خود آفریدم سجده کنی؟ آیا تکبر و نخوت کردی یا از فرشتگان بلند رتبه عالم قدس اعلا بودی (که نمی بایست سجده کنند)(v۵)
 قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِّنْهُ ۖ خَلَقْتَنِي مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِينٍ(v۶)
 شیطان گفت: من از او بهترم، که مرا از آتش (نورانی سرکش) و او را از گل (تیره پست) خلقت کرده ای(v۶)
 قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ(vv)
 خدا فرمود (ای شیطان جاهل خودبین) اینک از این جایگاه بیرون رو که تو (غرور و تکبر کردی و) سخت رانده درگاه ما شدی(vv)
 وَإِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِي إِلَى يَوْمِ الدِّينِ(v۸)
 و بر تو لعنت (و غضب) من تا روز جزا حتمی و محقّق است(v۸)
 قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ(v۹)
 شیطان عرض کرد: پروردگارا، پس مهلتم ده که تا روز قیامت زنده مانم(v۹)
 قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ(۸۰)
 خدا فرمود: از مهلت یافتگانت قرار دادیم(۸۰)
 إِلَى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ(۸۱)
 تا روز معیّن و وقت معلوم (که صلاح نظام عالم می دانیم)(۸۱)
 قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ(۸۲)
 شیطان گفت: به عزّت و جلال تو قسم که خلق را تمام گمراه خواهم کرد(۸۲)
 إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ(۸۳)
 مگر خاصان از بندگانت را که دل از غیر بریدند و برای تو خالص شدند(۸۳)

تعداد ختم ها تا کنون :   ۳    
صفحات خوانده شده از این ختم :   ۴۵v    
صفحات باقی مانده از این ختم :   ۱۴v