إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ(۴۰)
 همانا روز قیامت که روز فصل و جدایی (مؤمن و کافر) است وعده گاه جمیع خلایق است(۴۰)
 يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ(۴۱)
 روزی که هیچ حمایت خویش و یار و یاوری کسی را از عذاب نرهاند و احدی را نصرت نکنند(۴۱)
 إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(۴۲)
 مگر آن که خدا به او رحم کند، که او تنها بر خلق مقتدر و مهربان است(۴۲)
 إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ(۴۳)
 همانا درخت زقّوم جهنّم،(۴۳)
 طَعَامُ الْأَثِيمِ(۴۴)
 قوت و غذای بدکاران است(۴۴)
 كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ(۴۵)
 که آن غذا در شکمهاشان چون مس گداخته در آتش می جوشد(۴۵)
 كَغَلْيِ الْحَمِيمِ(۴۶)
 آن سان که آب به روی آتش جوشان است(۴۶)
 خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَى سَوَاءِ الْجَحِيمِ(۴v)
 (خطاب قهر رسد که) این بدکار را بگیرید و به میان دوزخ افکنید(۴v)
 ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ(۴۸)
 پس از آن آب جوشان بر سرش فرو ریزید(۴۸)
 ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ(۴۹)
 (و به استهزاء وی گویید: عذاب دوزخ را) بچش که تو بسیار (نزد خود) توانمند و گرامی هستی(۴۹)
 إِنَّ هَذَا مَا كُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ(۵۰)
 این همان عذابی است که از آن در شک و انکار بودید(۵۰)
 إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ(۵۱)
 همانا (آن روز سخت) آنان که متّقی و خداترس بودند مقام امن و امان یابند(۵۱)
 فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(۵۲)
 در باغها و کنار چشمه ها و نهرها بیارامند(۵۲)
 يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِينَ(۵۳)
 لباس از سندس و استبرق (حریر نازک و ستبر) پوشند و رو به روی هم بر تختها تکیه زنند(۵۳)
 كَذَلِكَ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ(۵۴)
 همچنین است و با حوریان زیبا چشمشان جفت قرار داده ایم(۵۴)
 يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ(۵۵)
 در آن بهشت پر نعمت از هر نوع میوه ای بخواهند بر آنان حاضر و (از هر درد و رنج و زحمت) ایمن و آسوده اند(۵۵)
 لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَى ۖ وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ(۵۶)
 و جز آن مرگ اول (که از دنیا مردند) دیگر هیچ طعم مرگ را نمی چشند و خدا آنها را از عذاب دوزخ محفوظ خواهد داشت(۵۶)
 فَضْلًا مِّن رَّبِّكَ ۚ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(۵v)
 این به فضل و رحمت خدای توست و همین به حقیقت سعادت و فیروزی بزرگ است(۵v)
 فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ(۵۸)
 و ما این قرآن را (با این آیات وعد و وعید با بیان فصیح) به زبان تو آسان کردیم تا مگر خلقان متذکر (حقایق آن) شوند(۵۸)
 فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ(۵۹)
 پس (از تلاوت این آیات و اتمام حجت بر کافران) منتظر (عذاب بر آنان) باش چنان که آنها هم (بر تو) انتظار (روزگار بد و حوادث ناگوار) دارند(۵۹)

تعداد ختم ها تا کنون :   ۳    
صفحات خوانده شده از این ختم :   ۴۹۸    
صفحات باقی مانده از این ختم :   ۱۰۶